دلنوشته ی من و قضاوت های نابه جا

خدای عزیز و مهربانم عهد بسته بودم که دیگر خود را در گیر مشکلات و حرف و حدیث خانواده نکنم اما شما مرا آماده کردی با نظرات و انتقاد های تندم کمک اندکی به بهبود شرایط رفاهی و معنوی بعضی از آنان کنم به همین جهت شرایط یک سفر طولانی و پر از عشق و معرفت را برایم فراهم آوردی هر چه کردم خود را درگیر مسایل و مشکلات نکنم نشد میدانم که نمیشود در برنامه معبود یکتایم تغییری ایجاد کرد اما خدای خوبم چنان دو رنگی و بی وفایی ها قلب و روحم را آزرده کرد که نزدیک بود فراموش کنم چه عهدی با شما معبود بی همتایم بستم با اینکه احساس می کردم در لحظه لحظه شرایط سخت کنارم هستی و دستم را در دستان پر مهرت می فشاری اما چه کنم که کم طاقتم هم خدا را می حواهم و هم خرما هم با تمام وجود می خواهم آن ذره ای که از عشق و معرفتت آموختم به دیگران هدیه کنم و هم از دسیسه های شیطان رانده شده از در گاهت در عذاب حال که خوب می اندیشم می فهم من شدم ندای خالقی که کمک به بنده اش می کند تا راه و منشش را تغییر دهد شما بودید که فریاد میزدید چه کار دارید با خود می کنید یادتان رفت عهدی که بستید مگر خودتان نمی خواستید این زندگی را تجربه کنید پس چرا راه را به بیراه تبدیل می کنید من که هر لحظه به طرق مختلف به جهان هستی امر می کنم به کمکتان بشتابد ، نه تنها متذکر نمی شوید بلکه با ناله و فریاد از من گله می کنید ؟خدای عزیزم ببخش که گاهی اوقات عهدم را فراموش می کنم ببخش که کم طاقت شدم ببخش که یادم میرود دارم به عزیزانم کمک می کنم آن هم به اراده شما خدای قهارم ببخش خطاهایم را و باز در این لحظه پیمانت را با بنده خطا کارت تکرار کن شاید بتوانم با دید باز حفایق جهان هستی را درک کنم شاید بتوانم یک تغییر بسیار اندک ایجاد کنم و شما را بخندانم ، تمام.آرزویم خشنودی شما وبخشش انسان است لطفا" همانند گذشته کمکم کن به آرزویم برسم کمک کن دستگیر باشم نه باعث رنج و عذاب کمک کن هم خود را بشناسم و هم دیگران را کمک کن با تمام وجود به عهد وپیمانم عمل کنم و خسته نشوم و با گریه دل شما را به درد نیاورم کمک کن با انرڑی مضاعف به راهی که شما خالق و معبود بی همتایم برایم در نظر گرفتی ادامه دهم و با شور وشعف هم باعث شادی شما شوم و هم خود و هم دیگران
1402/5/9