نوشته ی من و روز تولد من و امام حسن (ع)

گاهی کلمات به مانند ریگهای روان در رودی از آب های زلال راحت به ذهن می آید و گاهی هر چه فکر می کنی نمی توانی کلمه مورد نظر را پیدا کنی شب 15 ماه مبارک رمضان شب تولد امام حسن (ع) است و فردا 28 فروردین تولد من یعنی امسال روز تولدم با امام حسن یکی شده از شادی در پوست خود نمی گنجم دلم می خواهد به اوج آسمان بروم و به همه بگویم فردا تولد من هم هست وقت خواب به مدیتیشن جذب انرڑی استاد حیدر زاده گوش می دهم از دیدن نورهای زیبا حال خوشی پیدا می کنم اما بعد دلتنگی عجیبی وجودم را فرا می گیرد چشمان را درتاریکی شب میبندم بغضم می ترکد با گریه به خدا می گویم دلتنگ دیدنت ام و اشکم جاری می شود در قلبم سنگینی عجیبی را احساس می کنم کمی گریه می کنم ، جمله فرزندان و خانواده ام را چه کنم بر زبانم جاری می شود عشق فرزندان و خانواده مرا از رفتن منصرف می کند بی حرکت و آرام منتظر میشوم کم کم درد قلبم تمام می شود مثل گذشته در چنین حالات از خداوند می خواهم باز هم اجازه دهد بالای سر بچه هام باشم این بار عمر طولانی طلب می کنم که به ذهنم عمر نوح می آید و گریه ام را خدای مهربانم به خنده از ته دل تبدیل می کند وغم دلتنگیش را از دلم می برد به یاد جمله روحتان شاد سفر کنندگان به دیار عشق ، دلتنگ روی ماهتان هستم که در اینستاگرام روز پنجشنبه گذشته برای شادی ارواح نوشته بودم می افتم اینگار خدای عزیزم با این جمله رضایت خودم را خواسته بود ولی نمی دانم چه شد دعای چه کسی مستجاب شد که برنامه رفتن تغییر کرد هر چه بود دوباره در وجود من آتشی افکند و یاد گذشته را این بار با سلامت جسم و روح در من زنده کرد 8 2/ 1 /1401